Partneralimentatie drastisch op de schop!

Op 11 december 2018 heeft de Tweede Kamer het Wetsvoorstel herziening partneralimentatie aangenomen. Nu moet alleen de Eerste Kamer zich nog buigen over het Wetsvoorstel, waarna de nieuwe wet, zo is de bedoeling, ingaat per 1 januari 2020. De nieuwe wet geldt niet voor “oude” gevallen. Wat gaat er nu eigenlijk veranderen?

Hoofdregel:

In de nieuwe wet eindigt de verplichting tot het betalen van partneralimentatie van rechtswege na het verstrijken van een termijn die gelijk is aan de helft van de duur van het huwelijk met een maximum van vijf jaren. Bij samenloop van omstandigheden geldt de langste termijn.

Voorbeeld:
(a) Bij een huwelijk van 7 jaar is de duur van de alimentatieverplichting 3,5 jaar.
(b) Bij een huwelijk van 11 jaar is de duur van de alimentatieverplichting 5 jaar.

Uitzonderingen:

Op bovenstaand uitgangspunt heeft de wetgever een aantal uitzonderingen gemaakt.

Uitzondering 1:
Indien op het tijdstip van indiening van het scheidingsverzoek het huwelijk langer dan 15 jaren heeft geduurd en de leeftijd van de alimentatiegerechtigde ten hoogste 10 jaren lager is dan zijn/haar AOW-gerechtigde leeftijd, eindigt de alimentatieverplichting pas op het tijdstip waarop de alimentatiegerechtigde de AOW-gerechtigde leeftijd bereikt. De maximale duur van de alimentatieverplichting bedraagt in dat geval 10 jaar.

Uitzondering 2 (overgangsregeling 1-1-2020 tot en met 1-1-2027):
Indien op het tijdstip van indiening van het scheidingsverzoek het huwelijk langer dan 15 jaren heeft geduurd, de alimentatiegerechtigde geboren is op of voor 1 januari 1970 (Kortom, de alimentatiegerechtigde die vanaf 1-1-2020 50 jaar of ouder is) en diens leeftijd meer dan 10 jaren lager is dan zijn/haar AOW-gerechtigde leeftijd, eindigt de alimentatieverplichting na 10 jaren.

Uitzondering 3:
De alimentatieverplichting eindigt niet eerder dan op het tijdstip waarop de uit het huwelijk van de echtgenoten geboren kinderen de leeftijd van 12 jaren hebben bereikt.

Voorbeeld:
(a) Indien uit het huwelijk, dat 8 jaar heeft geduurd, een kind is geboren dat de leeftijd heeft bereikt van 6 jaar is de duur van de alimentatieverplichting 6 jaar.
(b) Indien uit het huwelijk, dat 8 jaar heeft geduurd, een kind is geboren dat de leeftijd heeft bereikt van 10 jaar is de duur van de alimentatieverplichting 4 jaar (bij samenloop geldt immers de langste termijn).

Conclusie

Alimentatieplichtigen in spe zullen verheugd zijn indien dit nieuwe wetsvoorstel ook door de Eerste Kamer wordt aangenomen.

Van de alimentatiegerechtigden wordt in de toekomst verwacht dat zij sneller in hun eigen levensonderhoud kunnen gaan voorzien, waarbij de alimentatiegerechtigden krachtens de nieuwe wet altijd de mogelijkheid hebben om verlenging te vragen van de alimentatieduur indien zij menen dat beëindiging van de alimentatie niet van hen gevergd kan worden.